Een oorspronkelijke bewoner daagt de nalatenschap van de 4e juli-herdenking in de Verenigde Staten uit: genocide, racisme en etnische zuivering zijn geen zaken om te vieren.
Categorie: Geschiedenis actueel
De herdenking en viering van de afschaffing van de slavernij in 1863 is nu weliswaar een bekende jaarlijkse gebeurtenis, maar slavernij is nog steeds niet echt onderdeel van het nationale bewustzijn. Juist historici hebben hier een verantwoordelijkheid.
De affaire Comey-Trump hield de gemoederen in politiek Amerika de afgelopen weken flink bezig. Het verhoor van James Comey in de Amerikaanse senaat bevatte een onverwachtse verwijzing naar een bekend middeleeuws drama.
Categorieën
Gaat Trump Nixon achterna?
In het drama rondom het onderzoek naar Russische bemoeienis met de Trump-campagne komt de vergelijking met Richard Nixon steeds weer boven water. Is dat terecht? Komt er een impeachment aan?
Met De Ruyters Tocht naar Chatham herdenken we als Nederlanders wie we nu zouden willen zijn, niet wie we toen waren. Maar hoe we met ons verleden omgaan, zegt pas echt wat over wie we zijn.
Categorieën
De Historische Schuld van Shell
De schuld van transnationale bedrijven zoals Shell voor klimaatverandering is een zwarte roetaanslag op ons historisch bewustzijn. Om de verandering van het klimaat beter te begrijpen en te bestrijden moeten historici de wortels van dit proces onderzoeken.
In de tentoonstelling over de VOC in het Nationaal Archief staat de Nederlandse geschiedenis overzee centraal. Maar hoe Nederlands waren de Nederlandse overzeese gebieden eigenlijk?
Categorieën
Een razzia op de Geldersekade
Rond 4 en 5 mei zijn er veel foto’s en verhalen uit de Tweede Wereldoorlog in de media. Dat verleden is ver weg en dichtbij tegelijk. Sara Polak vraagt zich af wat de oorlog met haar leven te maken heeft, en wat zij daar zelf mee doet.
Waarom denken de meeste mensen dat Afrika en Groenland ongeveer even groot zijn? Wat hebben kaarten en koloniale geschiedenis met elkaar te maken?
De traditie om nieuwe Amerikaanse presidenten te beoordelen op hun “First Hundred Days” is vreemd. Waar komt deze gewoonte vandaan?