Hoe staat de geschiedschrijving in Nederland er als vakgebied voor? Om hier achter te komen spreekt Over de Muur het komende jaar met historici van verschillende pluimage. Hoe kijken zij naar hun werk en beroepsgroep? In deze eerste aflevering: IISG-directeur en hoogleraar sociale geschiedenis Leo Lucassen.
Het geschiedenisonderwijs is onderhevig aan allerlei vormen van kritiek. Zo staan zowel de relevantie als de inhoud van het vak ter discussie. De essentie van het vak geschiedenis is nou juist dat leerlingen niet alleen de uitkomst van deze discussie voorgeschoteld krijgen, maar hier zelf actief aan meedoen.
Op zoek naar de regels van het Nederlandse historische gilde onderzocht Suze Zijlstra de beeldvorming over de historicus. Al snel werd duidelijk dat ‘de’ historicus nog steeds een witte man is.
Historici bezoeken graag grote internationale congressen. Maar zijn die inhoudelijk wel zo interessant? Klaas Stutje breekt een lans voor kleinschalige workshops met meer diepgang, ‘zonder academische jetset en narcistische wetenschapsmastodonten.’
De historicus lijdt aan de zonde van de luiheid. Hij weigert te valoriseren terwijl dat een van de kerntaken van de wetenschapper is.
Als we de kloof tussen wetenschap en publiek ooit willen overbruggen, dan moeten artikelen van publieks-gefinancierde onderzoekers ook publiek toegankelijk zijn.
Als we een einde willen maken aan de hoge werkdruk en fundamentele onzekerheid binnen ons vak moeten we allereerst een einde maken aan de valse romantiek die ons vak omringt.
Universiteiten willen graag dat wetenschappers zichtbaar zijn in de media. Wat kunnen ze doen om hen de ondersteuning te bieden die daarbij nodig is?
