Onder het mom van ‘het gaat om een kinderfeest’ wordt kritiek op Zwarte Piet vaak als ongewenst terzijde geschoven. Volgens Larissa Schulte Nordholt is dit een typisch Nederlands fenomeen, waarmee een gewelddadig verleden wordt weggemoffeld door een beroep te doen op de gezelligheid.
Hoe staat de geschiedschrijving in Nederland er als vakgebied voor? Om hier achter te komen sprak Niels Mathijssen voor Over de Muur afgelopen jaar met historici van verschillende pluimage. Hoe kijken zij naar hun werk en beroepsgroep? In deze achtste en laatste aflevering: Susan Legêne, hoogleraar politieke geschiedenis aan de Vrije Universiteit en voorzitter van het bestuur … [Read more…]
Vaak wordt gesteld dat koloniaal geweld en slavenhandel pas ter discussie kwamen te staan vanaf de achttiende eeuw. Niets is minder waar, stelt Marrigje Paijmans: ook in de zeventiende eeuw was hier genoeg ophef over. Maar deze kritische geluiden werden gemarginaliseerd – net zoals dat nu gebeurt.
Foto’s van kinderen in oorlogsgeweld of rampsituaties laten weinigen onberoerd. Media zetten dit soort beelden dan ook bewust in, betoogt Marleen Reichgelt, wat past in een lange koloniale traditie. Het white savior complex blijkt nog altijd springlevend.
Historicus Mark Ponte doet onderzoek naar afro-Amsterdammers in de zeventiende eeuw en gebruikt daarbij vaak het werk van Rembrandt ter illustratie. Bij de schilderijen en tekeningen van de zeventiende-eeuwse meester zijn verhalen te vertellen die raken aan de geschiedenis van slavernij en kolonialisme.
De naamsverandering van de J.P. Coenschool in Amsterdam zou geschiedvervalsing zijn. Goed beschouwd is ze juist een teken van een verantwoorde omgang met de geschiedenis, stelt Remco Raben.
Leuk of niet, op internet is de grootste historische onzin te vinden. Maar zulke onwaarheden worden pas echt problematisch wanneer toonaangevende media ze voor waar verklaren. Zeker als het gaat om een gevoelig onderwerp als het slavernijverleden, dat inzet is van een heftig politiek debat.
De geschiedenis van de VOC gaat vaak over Europese mannen die voor korte of langere tijd in Azië leefden en werkten. Maar juist door naar de Aziatische vrouwen te kijken, begrijpen we meer van dit verleden, laat Suze Zijlstra zien aan de hand van haar familiegeschiedenis.
Verborgen Verleden laat zien dat je aan de hand van persoonlijke verhalen zoals die van David Nassy ingewikkelde geschiedenis op een aangrijpende en begrijpelijke manier toegankelijk kan maken.
De VOC en VOC-mentaliteit staan nog steeds voor dé Nederlandse identiteit. Dergelijke negentiende-eeuwse mythes zijn historisch incorrect en gebruik daarvan werkt politiserend.